Τον
Απρίλιο του 2011, η οργανωτική επιτροπή του Διαγωνισμού για την
Αντίσταση που αποτελείται από εννέα συλλόγους για την Αντίσταση και
την Απέλαση, ζήτησε από τον François Lepage
να προσφέρει ένα έργο του σχετικό με την αντίσταση, την
απέλαση, ή την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Είχα αποθανατίσει την στιγμή»
Ο François Lepage πρόσφερε τότε μια φωτογραφία που τραβήχτηκε το 2008 και
που παρουσιάστηκε σε μια έκθεση με τον τίτλο «Εξόριστοι» .
Η
φωτογραφία δείχνει μια μητέρα από την Γουινέα να κρατά στην αγκαλιά το
παιδί της και να στέκεται πίσω από τα
κάγκελα του κέντρου κράτησης Saint-Jacques στην πόλη Rennes. Η
φωτογραφία τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια επισκεπτηρίου.
Αυτή
η εικόνα είναι μέρος, μιας ομάδας έργων που αποτελείται από άλλα δεκαπέντε, όπως
πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά και σχέδια, που διατίθενται
ετησίως για τα σχολεία που κερδίζουν στον Εθνικό Διαγωνισμό για την
Αντίσταση και την Απέλαση και που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το
1961.
«Είχα αποθανατίσει την στιγμή»
Αλλά κατά
τη διάρκεια της τελετής απονομής των βραβείων στις 8 Ιουνίου η
φωτογραφία δεν βρήκε ανταπόκριση. Αρκετοί αξιωματούχοι
είδαν έναν απαράδεκτο συσχετισμό μεταξύ των στρατοπέδων συγκέντρωσης και
του στρατοπέδου κράτησης.
Στις
28 Φεβρουαρίου, η οργανωτική επιτροπή συνεδρίασε,
παρουσία του νομάρχη, του επιθεωρητή της ακαδημίας, του διοικητή της
χωροφυλακής, του διευθυντή της συνοριακής αστυνομίας και του
διευθυντή του εθνικού γραφείου Βετεράνων Πολεμιστών.
Σκοπός της συνάντησης ήταν η απόσυρση της φωτογραφίας που
χαρακτηρίστηκε «ανάρμοστη για τον σχολικό χώρο.»
Προτάθηκε
στον φωτογράφο η αλλαγή της φωτογραφίας με κάποια άλλη.
«
Αρνήθηκα. Ήταν η απόδειξη ότι είχα τραβήξει πράγματα τα οποία δεν θέλουμε να
βλέπουμε. Αυτό που ενοχλεί είναι ότι η φωτογραφία
τραβήχτηκε στη Γαλλία, στην Rennes.» σχολίασε ο François Lepage.
Έπειτα
από την συνάντηση της περιφέρειας, και οκτώ μήνες μετά
την τελετή απονομής των βραβείων, η
επιτροπή που διοργανώνει τον διαγωνισμό υπό την
αιγίδα του νομάρχη, αποφάσισε να αφαιρέσει την φωτογραφία.
Ο Σύνδεσμος
Βετεράνων Πολεμιστών και Φίλων της Αντίστασης και η νομαρχιακή ένωση απελαυνόμενων
και κρατούμενων, αντιστασιακών και πατριωτών που ήθελε να την
κρατήσουν, αποτελούσε μειοψηφία.
«Είναι
κρίμα. Υπήρξε παρανόηση, λυπούμεθα», είπε ο Renée Thouanel, πρόεδρος του συνδέσμου.
Σήμερα, το Εκπαιδευτικό
Δίκτυο Χωρίς Σύνορα (RESF) καταγγέλλει την λογοκρισία, «τι
είναι αυτό που ενοχλεί τις αρχές, η γυναίκα και το μωρό
της πίσω από τα κάγκελα ή οι πιθανές ερμηνείες;» ο χαρακτηρισμός
έχει κυκλοφορήσει: αμάλγαμα. Έχουν υποτιμήσει τη
νοημοσύνη των μαθητών, την ικανότητά τους
να αμφισβητούν και να αναρωτιούνται, όσο υποτιμούν και
την ικανότητα των εκπαιδευτικών που τους στηρίζει τους στη
διαδικασία του προβληματισμού.»
Πηγή: Agnès LE MORVAN
